ธง เทา แดง โบก สะบัด ลม พัด พลิ้ว

  เธอ...ชื่ออะไรหรอ ???  ฉันหรอ กนกวรรณ  มั่งมี ฮ่ะ !!!ฉันชื่อ " นุ่น " หรือ Saimaii  Hnunun  ทำไมถึงเรียนที่นี่ล่ะ  ฉันมาเรียนที่นี่นะ คือ ความหวังของหมู่บ้านเลยนะ หรือ เมืองกรุงเก่านั่นเอง ก้าวแรกในรั้ว มศว เจอรูปปั้นใครก็ไม่รู้ตั้งอยู่ตรงกลางมหาวิทยาลัย ก็เลยไหว้ก่อนดีไหม แล้วค่อยว่ากัน  พอเข้ามาอยู่ได้รู้ว่า นี่คือรูปปั้น หม่อมหลวงปิ่น มาลากุล ผู้ก่อตั้ง มหาวิทยาาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

                          ณ มหาวิทยาลัยไฮโซ  ย่านอโศก

ก้าวสู่ ปี 1  การที่เป็นเด็กบ้านนอก ผมสั้น หน้ากลม ผิวดำ ทำไมที่นี่มีแต่คนสวย ดูสภาพฉันซิ !!! นี่คนหรือผี เริ่มเข้าสู่บทเรียน ต้องค่อยปรับตัว มีกิจกรรมเข้ามามาก แต่ก็สนุกสนานดี ในการใช้ชีวิต

นี่ปี 2 แล้วหรอ ไวมากใช้ชีวิต Frashy ยังไม่คุ้มเลย การเรียนเริ่มเรียนมากขึ้น เวลาว่างไม่ค่อยมี  เรียนวิชาภาคฟิสิกส์ ก็เข้มข้นขึ้น เล่นเอาซ่ะการเรียนปีนี้ เหนื่อย แต่ฉันก็ฟันฝ่าอุปสรรคนี้มาได้  ฉันดูผมยาวและแลดูสวยกว่าตอนปีหนึ่งนะ  ^^

อุ๊ย!! ปี 3 แล้วนิ่ จากพี่เทคเป็นป้าเทค การเรียนเรื่มวุ่นวายมากขึ้น มีทั้งวิชาภาคฟิสิกส์ วิชาเลือก ชีวิตสับสนวุ่นวาย เป็นการลงหน่วยกิตที่มากที่สุดเลย  แต่เราต้องขยัน สู้ อดทน ทุกอย่างต้องผ่านไปได้ ถึงฉันจะดูว่าตัวเองแก่ขึ้น แต่ฉันก็ว่าฉันสวยขึ้นนะ ( แอบดีใจ ^___^) ๕๕๕ *** ความพยายามอยู่ที่ไหน  ความสำเร็จอยู่ที่นั่น ***

 

ปีหน้าจะเป็นอย่างไง  ติดตามชมตอนต่อไป...